Archief voor juli 2009

Maandag zijn we met ons drietjes nog eens op bezoek geweest bij de gynaecoloog.

Omdat Nele haar gynaecoloog momenteel met vakantie is, was de raapleging bij een andere gynaecoloog. Een nieuwe dokter maar toch, gelukkig maar,  hetzelfde nieuws:  “Alles is in orde en mooi op schema”.

Tja, ik had niets anders verwacht van Baby Happaerts. Zo efficient en nauwkeurig als zijn papa…

De gynaecoloog heeft wel een aardig gevoel voor humor. Op het einde van de raadpleging legt hij nog snel een volgende consultatie vast voor maandag 3 augustus met de woorden “deze afspraak haal je toch niet meer” 🙂

Duimen maar, wij tellen in ieder geval ongeduldig af.

Nele haar arsenaal baby-uitspraken wordt met de dag uitgebreider.

Hierbij een greep uit de oneliners die ik het laatste uur te horen heb gekregen:

  • Eeum, baby, nu gaan we eerst wat eten straks mag je terug verder friemelen”
  • “Baby, ik denk niet dat mijn bekken volledig uit elkaar kan…”
  • “Nee, leg je maar anders het is nog geen tijd om naar het WC te gaan…”
  • “Ik wordt daar echt horendul van…”

Speciaal voor ‘mijn peter’ een korte update over hoe het met me gaat.  Jaja, zelfs vanuit Canada volgt nonkel Bart hoe het met me gaat.

Vandaag een controle bij de gynaecoloog gehad. Mama haar vorige testen waren allemaal ok. En vandaag was ook alles ok.  Mijn gewicht is vandaag geschat op 2,700 kg. Wel met een afwijking van 500gr. Dus mijn geboortegewicht blijft echt voor iedereen nog een verrassing.

De gynaecoloog gaat nu in vakantie. De volgende controle zal dus bij een collega-gynaecoloog zijn. Mama haar gynaecoloog is heel benieuwd of ik zal wachten tot ze terug is uit verlof of niet. Ook mijn peter en meter hopen dat ik wacht tot ze beiden terug uit verlof zijn. 

Vlak voor kerstmis gaven we onze ouders een knuffelbeertje als aankondiging van het feit dat Baby Happaerts “onderweg” was.

Bij de knuffel zat ook een kaartje met de tekst “Kunnen jullie voor mijn beertje zorgen tot ik er ben?”. En jawel hoor zowel mijn ouders in Mechelen als Nele haar ouders in Boortmeerbeek stemden meteen toe.

En bljkbaar hebben beide beertjes het goed bij de grootouders in spe…

Elk beertje heeft een plaatsje in de living gekregen. In Mechelen (foto links) zit het gezellig op een tafeltje vlak naast een foto van ons huwelijk. In Boortmeerbeek (foto rechts) deelt beertje een stoeltje met een groot eland. Blijkbaar kunnen ze goed met elkaar opschieten 🙂

“Ik voel mij zo een olifant” — Nele

… zonder commentaar …