Author Archives: Erik

Een ganse dag zitten we met ons twee te supporteren voor een kaka-pamper van Rune.

En dan doet Rune eindelijk kaka en dan wordt Mama daar nog niet bijster gelukkig van. 🙂

Het feit dat de pamper wat te klein bleek te zijn voor Rune zijn creatie en dat mama haar handen dienst deden als extra opvangbakje kunnen er natuurlijk wel wat mee te maken hebben.

Van één ding zijn we zeker. Als Rune iets doet dan is het meteen groots 🙂

Rune kan in ieder geval met een stel opgeluchte darmpjes de nacht tegemoet.

Slaapwel…

Maandag zijn we met ons drietjes nog eens op bezoek geweest bij de gynaecoloog.

Omdat Nele haar gynaecoloog momenteel met vakantie is, was de raapleging bij een andere gynaecoloog. Een nieuwe dokter maar toch, gelukkig maar,  hetzelfde nieuws:  “Alles is in orde en mooi op schema”.

Tja, ik had niets anders verwacht van Baby Happaerts. Zo efficient en nauwkeurig als zijn papa…

De gynaecoloog heeft wel een aardig gevoel voor humor. Op het einde van de raadpleging legt hij nog snel een volgende consultatie vast voor maandag 3 augustus met de woorden “deze afspraak haal je toch niet meer” 🙂

Duimen maar, wij tellen in ieder geval ongeduldig af.

Nele haar arsenaal baby-uitspraken wordt met de dag uitgebreider.

Hierbij een greep uit de oneliners die ik het laatste uur te horen heb gekregen:

• “Eeum, baby, nu gaan we eerst wat eten straks mag je terug verder friemelen”

• “Baby, ik denk niet dat mijn bekken volledig uit elkaar kan…”

• “Nee, leg je maar anders het is nog geen tijd om naar het WC te gaan…”

• “Ik wordt daar echt horendul van…”

Vlak voor kerstmis gaven we onze ouders een knuffelbeertje als aankondiging van het feit dat Baby Happaerts “onderweg” was.

Bij de knuffel zat ook een kaartje met de tekst “Kunnen jullie voor mijn beertje zorgen tot ik er ben?”. En jawel hoor zowel mijn ouders in Mechelen als Nele haar ouders in Boortmeerbeek stemden meteen toe.

En bljkbaar hebben beide beertjes het goed bij de grootouders in spe…

Elk beertje heeft een plaatsje in de living gekregen. In Mechelen (foto links) zit het gezellig op een tafeltje vlak naast een foto van ons huwelijk. In Boortmeerbeek (foto rechts) deelt beertje een stoeltje met een groot eland. Blijkbaar kunnen ze goed met elkaar opschieten 🙂

“Ik voel mij zo een olifant” — Nele

… zonder commentaar …

Gisteren mochten we nog eens naar de gynaecoloog. Best leuk om te horen dat alles goed verloopt.

Baby Happaerts blijkt al een beetje ingedaald te zijn. We zitten dus in de laatste rechte lijn.

Op het einde van de consultatie bleek Nele haar bloeddruk wat hoog te zijn en daarom mocht ze een half uurtje aan de babymonitor. Achteraf bleek het eerder om een vreemde eerste meting te gaan want Nele haar bloeddruk was bij elke volgende meting telkens volkomen normaal.

Voordeel is wel dat we nu zo’n 45 minuten naar het hartje van Baby Happaerts hebben mogen luisteren.

Wie wil mag hieronder even meegenieten…

ps: Ik ben persoonlijk redelijk trots op het ritmegevoel van Baby Happaerts 🙂

Hartje – deel 1 [audio:https://sites.happaerts.com/rune/wp-content/uploads/sites/3/2009/07/hartje-deel1.mp3]

Hartje – deel 2 [audio:https://sites.happaerts.com/rune/wp-content/uploads/sites/3/2009/07/hartje-deel2.mp3]

Solden en vrouwen is altijd al een sterke combinatie gebleken. Maar sinds dit jaar weet ik dat zwangere vrouwen en solden een nog sterker duo zijn.

Nele heeft de zomersolden dan ook zeker niet overgeslagen. Aangezien dagenlang door winkelstraten slenteren en het obligate “gevecht” tussen de winkelrekken met het bolle buikje niet zo goed meer wil lukken, heeft ze zich op de babykleertjes in de gespecialiseerde winkels geworpen.

Het resultaat? Wel, laten we stellen dat Baby Happaerts de eerste tijd geen koud zal hebben… De laatste dagen heb ik hier veel kleine kousjes… aan de waslijn zien hangen.

Met baby en mama blijkt alles zeer goed te gaan. Morgen hebben we nog eens een afspraak bij de gynaecoloog. Dan weten we natuurlijk nog meer. Maar afgaande op het groeiende buikje en de enthousiaste bewegingen van baby Happaerts bij elk geluid of aanraking durf ik te gokken dat alles goed verloopt.

Het feit dat de baby steeds groter en sterker wordt heeft soms grappige gevolgen. Zo vind ik het steeds leuker worden om met de baby te spelen. Bijna elke aanraking van Nele haar buikje heeft een aardige stamp tot gevolg. Best grappig om te bekijken en te voelen.

Nele heeft hier zo haar eigen kijk op. Vooral stampjes midden haar buik ziet ze niet zo helemaal zitten. Terwijl ik met de baby aan het spelen ben zie je haar soms verschrikt naar haar navel kijken. Blijkbaar kan Baby Happaerts met een gericht stampje van putjes bergjes maken 🙂

Sinds een goede week heeft Baby Happaerts een nieuwe hobby: “Bergje spelen”.

’s Avonds, als Nele rustig naar TV zit te kijken, blijkt het het favoriete moment te zijn voor dit spelletje.

De spelregels zijn heel eenvoudig. Je probeert, zonder voorafgaande waarschuwing, met behulp van alle beschikbare armpjes en beentjes een zo groot mogelijke deuk in mama te stampen.

Een ideale oefening voor de jonge spiertjes en meteen ook fantatisch vertier voor alle toeschouwers.

Nele denk intussen het hare over haar nieuwe functie als boksbal…