We zijn net terug van een weekendje aan de Belgische kust. Even weg uit de dagdagelijkse gang van zaken. Leuk om even stil te staan bij het feit dat we intussen al 1 jaar getrouwd zijn. Inmiddels is er wel heel wat veranderd, Baby Happaerts is nu immers steeds van de partij. Met Nele haar buikje zijn verre wandelingen er niet meer bij maar dit maakt zo een uitstapje zeker niet minder leuk.
Met de baby in aantocht let je automatisch op andere dingen in je omgeving. Zo zijn we beide al professionals in het spotten en benoemen van merken en modellen van buggies. Verder blijken babykleedjes een onweerstaanbare aantrekkingskracht op Nele uit te oefenen. In zowat elke kledingzaak kan Nele de babystand, met de ogen dicht en binnen de minuut, vinden. Als babykleertjes zoeken een sport was dan maakte Nele zeker kans op een Olympische medaille.
En dan wil je als toekomstige papa natuurlijk ook eens proberen een recordje neer te zetten. Bij voorbijlopen van de C&A in Oostende zag ik mijn kans schoon. Na nog geen 30 seconden had ik de stand te pakken. Als bewijs van mijn topprestatie, een echte man moet bewijzen kunnen voorleggen, had ik meteen maar een paar toffe babykousjes vastgenomen. Nele kon niet anders dan haar meerdere erkennen. 🙂
Daarna maar even afgezakt naar de herenafdeling en voor mezelf een broek, hemd en t-shirt uitgezocht en hop naar de paskamers. Net zoals in de meeste kledingzaken krijg je in Oostende zo een kaartje met daarop het aantal kledingstukken dat je wil passen.
En ja hoor, daar stond ik dan met mijn kaartje met een grote 4 op. 1 broek, 1 hemd, 1 t-shirt en … een paar babykousjes 🙂
