Author Archives: Nele

Fruitpap is toch lekkerder dan ik dacht.

Vandaag de volledige portie opgegeten 🙂

Vandaag was het weer een dag met iets nieuws voor mij. Ik heb vandaag voor de eerste keer fruitpap gegeten. 🙂

De eerste hap was toch maar iets raar. Ik trok een ‘raar’ gezicht. Nog eens een hapje proberen. Mmm precies iets anders dan de groentenpap. Ik heb er een paar hapjes (50 gram) van gegeten, maar dan had ik geen zin meer. Ik duwde de fruitpap terug uit mijn mond. Mama besloot dan maar om er voor vandaag mee te stoppen. Morgen vind ik het misschien al wat lekkerder.

Verder gaat met mij alles goed. Ik ben weer een beetje gegroeid en bijgekomen (66 cm en 7,090 kg). Vorige week kreeg ik mijn voorlopig laatste twee prikjes. Een paar dagen heb ik wat verhoging gehad. De dokter van Kind&Gezin keek raar als papa vertelde dat ik mij al van mijn rug naar mijn buik kan omrollen. Kindjes van vier maanden kunnen dit normaalgezien nog niet. En dan weet de dokter nog niet dat ik mij ook al kan verplaatsen als een “wormpje”. 😉 Mama en papa vinden mij de laatste paar dagen een eindje van mijn mat af terug. Zo ga ik op ontdekkingstocht. Best leuk.

Zonet ben ik er in geslaagd om mij helemaal van mijn rug naar mijn buik om te draaien. En dat zonder de hulp van mama of papa 🙂

Na een tijdje legde mama mij terug op mijn rug.  Nog geen vijf minuten later had ik mij weer omgedraaid naar mijn buik. Best wel leuk. Ik probeerde om mij terug te draaien op mijn rug, maar dat lukte niet. Met geluidjes maakte ik duidelijk dat ik terug anders wilde liggen. Mama vond het leuk dat ik mij rechtsom kon omdraaien. Mijn voorkeurskant.

Om te laten zien dat ik vandaag wel echt een grote jongen ben geworden, draaide ik mij ook nog eens langs mijn linkerzijde om.

Spijtig dat papa dit niet gezien heeft. Hopelijk is zijn vergadering snel gedaan zodat ik vandaag toch nog kan laten zien wat ik kan 🙂

Vandaag is het mijn ver’maand’dag. Ik wordt vandaag 4 maanden oud 🙂

Elke dag wordt ik beweeglijker en beweeglijker. Het mezelf verplaatsen op mijn speelmat, begint vlotter en vlotter te gaan. Verder kan ik mij al op mijn zij draaien, maar ik kan nog niet doorrollen naar mijn buik. Daarvoor moet ik nog eventjes oefenen.

Het eten van mijn groentenpapje gaat ook al veel beter. Ik vind het zo lekker dat ik heel mijn potje leeg eet 🙂

Mama en papa zijn eens benieuwd naar mijn lengte en gewicht. Volgens mijn broeken ben ik weer serieus gegroeid. Nog een weekje geduld, dan hebben we weer een afspraak bij Kind&Gezin.

ps: Op de pagina Evolutie staat een nieuwe foto.

Dit weekend heb ik voor het eerst kennisgemaakt met  de zee. Er nog eventjes tussenuit met ons drietjes voor dat mama terug moet gaan werken.

Voor mij was alles nieuw: lang in de auto zitten, een nieuw huisje, een nieuwe plaats om te slapen en om te spelen, frisse wind op mijn gezichtje, wandelen op het strand …  Ik ben zelfs een paar keer mee op taverne geweest. Mijn melk werd daar lekker gestoomd 🙂

Zoals je op onderstaande foto’s kan zien, heb ik mij reuze geamuseerd. Voor herhaling vatbaar.

[media id=3 width=480 height=290]

Gisteren gebeurde er iets anders dan anders. Iets dat ik nog niet kende. Ik kreeg ’s middags, buiten mijn papfles, eerst een groentenpapje.  🙂

Als mama of papa mijn bavet rond mijn nek doen, dan weet ik dat ik onmiddellijk mijn lekkere papfles krijg. Gisterenmiddag rond etenstijd gebeurde hetzelfde als steeds. Ik kreeg mijn bavet rond, maar ik zat niet in de living. Raar keek ik rond, ik zat in de keuken op de tafel voor mama. Mijn bavet was rond mijn nek en nog steeds kreeg ik geen papfles. Dan maar eventjes huilen om te laten horen dat ik wel echt honger heb. Door het wenen zag ik niet dat mama een lepeltje met wortelpap voor mij hield. Om mij tot rust te brengen, kreeg ik even mijn tut. Toch maar kijken. Geen papfles, maar iets “nieuw” voor mij. Eens proeven. Mmmmmmmmmmmm niet slecht. Nog een hapje vragen. Mond open en mama steekt opnieuw de lepel in mijn mond. Ik probeer nog wel om de wortelpap van de lepel te zuigen ipv het er af te eten. Maar het is wel lekker. Halverwege gaat het mij te traag en besluit ik opnieuw om te wenen. Misschien krijg ik deze keer mijn vertrouwde papfles. Joepie mama gaat met mij naar de living. En inderdaad ik krijg een papfles.

Deze middag zat ik weer in de keuken. Het lijkt net op gisteren. Even kijken. Mama heeft weer iets vast met een orange pap op. Mama brengt de lepel naar mijn mond. Raar weer geen papfles. Dan maar eens proeven wat er op mijn lippen hangt. Mmmmmmmm hetzelfde als gisteren. Ik besluit om mijn mondje snel opnieuw open te doen. Halverwege gekomen, gaat het mij weer iets te traag en besluit ik weer om te wenen. Joepie mijn vertrouwde papfles volgt.

De groentenpap bevalt mij wel. Eens benieuwd wat ik morgen ga krijgen…

Vorige nacht zijn we overgeschakeld naar het winteruur. Dit betekent dat grote mensen een uurtje langer mogen slapen. Mama en papa hadden een beetje schrik wat ik met deze uursverandering zou doen. Zou het een uurtje minder slapen betekenen voor hun?

Mama en papa vonden het gisterenavond dan ook het geschikte moment om mij op mijn eigen kamertje te laten slapen.  Op het internet had mama gelezen dat de kans groot is dat baby’tjes langer slapen op het moment dat ze naar hun eigen kamer verhuizen. Misschien compenseert de verhuis naar mijn eigen kamer de overschakeling naar het winteruur. Spannend he.

Deze morgen werden we allen wakker op het gewone uur 06u30. En ja, de wekkers stonden al op het winteruur. Iedereen heeft deze nacht een extra uurtje geslapen. 🙂

Vandaag werd mijn overgrootvader begraven.

Vorige week woensdag is hij gestorven nadat hij op de dag van mijn doopsel met spoed in het ziekenhuis werd opgenomen. Ik ben heel blij dat ik hem toch nog heb mogen kennen. Via foto’s die mama en papa van hem hebben, kan ik later aan hem terugdenken.

Omdat ik het enigste achterkleinkind was, ben ik vandaag mee naar de begrafenis geweest. Als een grote jongen ben ik gedurende de hele misviering stil en braaf geweest.

Spijtig dat ik mijn overgrootvader niet lang hebben mogen kennen. Maar van mama en papa weet ik dat het een toffe ‘va’ was. Ik blijf hem in mijn hartje dragen.

Gisteren ben ik in de kerk te Hever, samen met nog twee kindjes, gedoopt. Misschien worden Wannes en Lars later wel mijn vriendjes.

Het was een leuke viering in een goed verwarmde kerk. Eerst moest ik wel eventjes wennen waar ik was, maar dan kon ik rustig mee genieten van het gebeuren. Zowel mijn peter als mijn meter hebben een tekstje voorgelezen. Dank je wel.

Wanneer de pastoor het wijwater over mijn hoofdje deed, keek ik met grote ogen rond. Ik wist niet wat er gebeurde. Als ik thuis in het bad speel, dan doet papa ook wel eens water over mijn hoofdje. Maar deze keer kwam het niet van papa. Wat gebeurde er … rustig alles laten gebeuren.

Na de misviering ging het richting de feestzaal in het dorp. Niemand wist wat er op het menu stond. Mama en papa wilden een origineel doopfeest met de ganse familie. Na een chipje en een drankje, kwam het frietkraam ter plaatsen. Iedereen mocht à volonté frietjes en verschillende snacks aan het frietkraam buiten gaan halen. Wel alleen de mensen van mijn feestje en niet die meneer die ook honger had en toch probeerde om ook aan een frietje te geraken 😉 Voor mij stond er nog altijd pap op de menu.

Terwijl de familie gezellig met elkaar babbelde, lag ik rustig in mijn wiegje wat te spelen en te slapen.

Het was een drukke dag voor mij, maar een hele leuke dag. Bedankt iedereen om er te zijn en bedankt voor de toffe kadootjes.

Gisterenavond was het weer zo ver. Om 19u hadden we nog eens een afspraak bij de dokteres van Kind&Gezin. Deze keer niet alleen voor ‘een algemeen nazicht’, maar ook voor mijn eerste vaccinaties.

Eerst werd ik volledig nagekeken: oortjes, bewegen hoofdje, hartslag, heupjes … Volgens de dokter ben ik inorde en ben ik een flinke jongen.

Mama en papa kozen ervoor om mij, naast de verplichte vaccinaties,  ook te laten vaccineren tegen het rotavirus. Met grote ogen keek ik naar de dokteres die met een spuit in haar hand naar mij toekwam. Oef, het spuitje diende er enkel voor om het siroopje in mijn mond te brengen. Na even bedenkelijk naar de dokteres te kijken, besloot ik dan toch maar om het siroopje in te slikken. Best wel lekker, ik had nog zin in meer. 😉

Maar dan vroeg de dokteres aan mama om mij op de tafel te leggen. Plots voelde ik in mijn linkerbil een prik. Eventjes moest ik wenen. Al bij al viel het best wel mee. Twee minuutjes later werd ik weer op de tafel gelegd. Deze keer voelde ik in mijn rechterbil een prik. Ik kon mij niet houden en ik moest eventjes krijsen. Terug op de schoot van mama, kwam ik snel terug tot rust.

Soms gebeurt het dat kindjes met koorts reageren op deze vaccinaties. Mama en papa diende mij de voorbije nacht goed in het oog te houden. Mocht ik koorts krijgen, zou ik volgens de dokteres, mama en papa wel wakker maken. Om 04 uur heb ik eventjes gehuild. Maar geen koorts. Waarschijnlijk een beetje een raar gevoel op de plaatsen van de prikjes. Ondertussen is het weer avond en ik heb vandaag geen koorts gehad.  Hopelijk blijft de koorts later op de avond weg, dan heb ik mijn eerste prikjes goed doorstaan. 🙂

Oh ja, voor ik het vergeet: ik weeg ondertussen 5,280 kilogram en ik meet 60 cm.